In kader van de module "Pers en communicatie" bezochten we onderandere de VRTstudios, De Wereld Morgen, studio op de campus in Kortrijk ... Een zeer interessant module waar we als eindopdracht een artikel moesten voor schrijven. Ik publiceerde hem reeds op de site van de De Wereld Morgen, maar ook via deze weg wil ik hem aan de man brengen.
Het is een kritische lezersbrief over de abortuswet:
Abortuswet op de wankel?
Het is een kritische lezersbrief over de abortuswet:
Abortuswet op de wankel?
20 jaar geleden werd in alle commotie wijlen koning Boudewijn voor een beperkte tijd ontzet uit zijn functie. Het betrof het goedkeuren van de wet Lallemand/Herman-Michielsens, waardoor vrouwen die zich in een noodsituatie bevinden hun zwangerschap kunnen laten afbreken tot de 14de week na de laatste menstruatie. Een overwinning voor tal van vrouwenorganisaties. Het werd een recht.
Toch zorgt abortus nog vaak voor hoogoplopende ethische discussies, waar de pro en contra soms heel ver gaan om hun standpunten kracht bij te zetten. Onlangs nog werd het twintig jaar bestaan gevierd. Een verjaardag die niet door iedereen werd gevierd, integendeel…
In het weekend van 27 en 28 maart vond “een mars voor het leven” plaats. 1700 betogers, waaronder bisschop Léonard, “klaagden onze maatschappij aan waarin abortus bijna normaal is geworden”. De organisatoren van de mars, waaronder Michel De Keukelaere, wil hiermee “de stilte doorbreken over het lijden van vrouwen die een abortus hebben gepleegd”.
Een reactie bleef niet lang uit, want op 1 april riepen senator Marleen Temmerman, Sonja Eggerickx (voorzitter Unie Vrijzinnige Verenigingen) en Magda Michielsens (professor Vrouwenstudies) op om deel te nemen aan “een mars voor het recht op abortus”. Het afschaffen van de abortuswet zou voor hen betekenen dat de klok 20 jaar terug wordt gedraaid en daarmee samengaand een terugkeer naar abortus in de criminele illegaliteit.
Opmerkelijk is dat men net zoals de tegenstanders vindt dat er een betere psychosociale zorg moet zijn voor vrouwen die ongewenst zwanger zijn en voor de moeilijke keuze van het wel of niet plegen van abortus. Daarnaast is het er ook over eens dat men zich maximaal moet inzetten sensibilisatie en preventie.
Hiermee is het abortusdebat helemaal terug van weggeweest.
Maar wat moet er dan nu eigenlijk veranderd worden aan de wet? Volgens Marleen Temmerman stelt het probleem zich vooral in het feit dat wanneer men te laat ontdekt dat men zwanger, men verplicht is om naar het buitenland te trekken. Indien dit inderdaad het geval, dan is het herbekijken van de wet betreffende de verlening van de termijn, zeker een goede zet. Ook minister van volksgezondheid Laurette Onkelinx denkt mee in deze richting. Algemeen wordt aangenomen dat een foetus levensvatbaar is vanaf 22 weken, net zoals in Nederland.
Een andere lacune in de wet waarover kan gediscussieerd worden, is dat er een wachttijd van 6 dagen wordt gehanteerd tussen een moment van aanmelden en de ingreep. Voor sommige vrouwen is dit te laat… En wat met een moeder die ontwijkt dat haar ongeboren kind een afwijking heeft. Heeft zij wel of niet het beslissingsrecht? Of hebben de dokters het recht? Want wettelijk is hier geen eenduidig antwoord op te vinden. We moeten proberen om het debat zo correct mogelijk te voeren. En niet onzinnige uitspraken doen zoals bisschop Léonard die abortus vergelijkt met pedofilie. Of Michel De Keukelaere die in het Knackartikel zonder schaamte de link legt met de vrouwenbesnijdenis. Het is tijd om een open debat te voeren …
